Stanisław Noakowski
Stanisław Noakowski 1867 – 1928
Uczeń szkoły realnej w Łowiczu 1884- 1886. Od wczesnego dzieciństwa “rysował zapamiętale wszystko, co rysować się dało” chałupy chłopskie, zabudowania gospodarskie, figury na rozdrożu. W Łowiczu powstają jego wczesne rysunki (pomniki łowickie, nagrobki prymasów), a atmosfera miasta, jego zabytki określają na całe życie rodzaj jego zainteresowań twórczych.
Stanisław Noakowski pozostaje jedną z najwybitniejszych postaci polskiego świata architektoniczno-artystycznego XX wieku. Jako architekt o niezwykłej wrażliwości na piękno, nadzwyczajnej zdolności wczucia się w epokę powstawania dzieła architektonicznego oraz niezwykłym talencie rysunkowym, pozostawił wielką liczbę wzruszających formą i olśniewających biegłością dzieł. Architektura była jego najgłębszą i najtrwalszą miłością, zajmowała w jego życiu i w jego myśleniu miejsce naczelne. Jako architekt i malarz architektury jest Noakowski szeroko znany i najwyżej ceniony, jako profesor historii architektury żyje w pamięci rzesz wdzięcznych uczniów. Jako wykładowca i prelegent ilustrujący swe odczyty mistrzowskimi rysunkami stał się postacią legendarną. Wysoko ceniony także za twórczość pisarską.