Karol Rybacki
Karol Rybacki 1859 – 1935
Literat, księgarz, nakładca, drukarz.
Aktywnie uczestniczył w życiu społecznym miasta, angażując się w działalność Resursy Rzemieślniczej, Towarzystwa Śpiewaczego “Lutnia” i Ochotniczej Straży Ogniowej. W 1917 r. był burmistrzem Łowicza. a w latach 1923 – 27 członkiem Rady Miejskiej.
Karol Rybacki otworzył nowy rozdział w historii drukarstwa łowickiego, przerwanej przez zaborcę po powstaniu listopadowym,. Założona w 1882 roku drukarnia, w1897 roku została wyposażona w nowoczesną maszynę sprowadzoną z Niemiec. Tłoczono na niej druki urzędowe i akcydensowe, różne broszury i książki.
W latach 1911-1914 także pismo “Łowiczanin”. Pismo było przedsięwzięciem, które przysporzyło właścicielowi najwięcej sławy i uznania, zwłaszcza, że Rybacki był nie tylko jego właścicielem i wydawcą, ale również redaktorem i autorem wielu tekstów. Po zajęciu Łowicza przez wojska niemieckie Karol Rybacki został aresztowany za opublikowany w “Łowiczaninie” odważny artykuł “Z dymem pożarów”, w którym wskazywał na zniszczenie mienia i grabieże jakich dopuszczali się okupanci. W 1916 r. po powrocie z niewoli wznowił działalność drukarni i księgarni, ale nie otrzymał zgody na wydawanie pisma. W
1918 r. przejął od Wiktora Pstruszeńskiego “Gazetę Łowicką”, której po wydarzeniach 11 listopada zmienił tytuł na “Łowiczanin”. Opublikował własne wspomnienia “Notatki jeńca z Danholmu i zamku Celle”, wydawał poezje, podręczniki szkolne, przewodniki, jednodniówki. U Rybackiego składane i drukowane były także inne łowickie tytuły prasowe: “Gazeta Samorządowa”, “Życie Gromadzkie”, “Odrodzenie Pracy”, “Brzask”.
Wydawnictwa i społeczna działalność Karola Rybackiego mają nieprzemijające znaczenie dla Łowicza i jego historii. Są wysokiej rangi edytorskiej świadectwem dziejów miasta i jego życia umysłowego