Pokora Anna

Anna Pokora – Skierniewice

Urodzona w 1964 roku w Łodzi. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Dyplom z wyróżnieniem uzyskała w 2005 r.
w Pracowni Tkaniny Drukowanej oraz Pracowni Malarstwa. Jej dorobek artystyczny to obrazy, tkaniny
oraz prace publikowane w kilkudziesięciu wydawnictwach popularno-naukowych. Ilustruje m.in. magazyny ogrodnicze.
Od 3 lat prowadzi w Młodzieżowym Centrum Kultury w Skierniewicach warsztaty plastyczne dla dzieci
i dorosłych i plenery malarskie, które cieszą się ogromnym zainteresowaniem. Uczestniczy w wielu projektach
międzynarodowych. Jest promotorką i opiekunką dużej grupy młodzieży, która u niej zaczynała edukację plastyczną,
a teraz kontynuuje ją na profesjonalnych uczelniach artystycznych.

Prezentowane na jej wystawach prace pokazują głównie architekturę Skierniewic. Zabytki, ale i całkiem współczesne
obiekty o urodzie może nieoczywistej, ale charakterystycznej dla Skierniewic. Autorka zaprasza na sentymentalną
podróż po mieście partnerskim Gery – Skierniewicach. Jej obrazy to impresje na temat miasta, jego mniej i bardziej znanych zakątków.

Jest prawdziwym wulkanem pozytywnej energii, którą bez większego trudu zaraża najbliższe otoczenie.
Każdy, kto miał okazję ją poznać z bliska, bezbłędnie rozpozna jej serdeczny uśmiech. Ogromną pasją i niekłamanym
zaangażowaniem realizuje się w pracy zawodowej i życiu osobistym. Wszystko robi na 100%.
Chyba nigdy nie kończą się jej pomysły, entuzjazm i radość z tego, co robi. Mówiono o niej Pokora, ale jest niepokorna.
Kobieta – matka – artystka. Emancypantka. W najlepszym znaczeniu tego słowa. Twórcza, ale wiedząca, czego chce.
Zarówno w sztuce, jak i w życiu.

Pamiętają Anię na ciężkim motocyklu, w skórzanych ciuchach, z burzą ciemnych, długich włosów.
Pamiętają czułą i uważną matkę, wychowującą samotnie dwóch nastoletnich synów i dbającą
o ich wszechstronny rozwój oraz Anię-pracoholiczkę, która jeździ na wszystkie wystawy po Polsce,
które są organizowane dla pracowników oraz Anię, która korzysta z każdej okazji, by usiąść na starówce miasta
i szkicować i szkicować. Na podstawie tych szkiców powstają później obrazy składające się na wizerunek Polski,
który jest nieznany za zachodnimi granicami.