Władysław Tarczyński

Władysław Tarczyński 1845 – 1918

Twórca Zbiorów Starożytności (1907) i Muzeum Miejskiego w Łowiczu (1927).

“Kto chciałby się przekonać, co może sprawić praca jednostki, niech zwiedzi zbiory łowickie. Z pomiędzy czterech większych kolekcyi tutejszych nie ma ani jednej, któraby powstała dzięki zbiorowej pracy ogółu, a mimo to przedstawiają się one wcale pokaźnie, co się zaś tyczy Muzeum Starożytności p. Wł. Tarczyńskiego, wprost imponująco. Przed rokiem 1905 była to jeszcze niewielka kolekcja. Pod koniec 1906 r. zbiory tworzyło 1000 pozycji, we wrześniu 1912 r. 2891, rok później ok. 3000 przedmiotów.”- pisał w 1913 r. w “Ziemi” Kazimierz Moszyński.

Tarczyński podejmował także szereg innych inicjatyw. Już w 1879 r. założył wypożyczalnię książek i salon gry na fortepianie. W 1879 r. współdziałał w organizowaniu Łowickiej Ochotniczej Straży Ogniowej, dla której zaprojektował w 1881 r. strażacki wóz rekwizytowy. Chwytał często za pióro, tworząc prace o treści religijnej: “Pomoc cierpiącym…” “Karawika czyli Krzyż o dwóch ramio­nach”, “Dwie litanie do użytku mieszkań­ców Łowicza”. Wyrazem jego potrzeb religijnych była przynależność od 1894 r. do Archikonfraterni Literackiej działającej przy Kościele Metropolitalnym św. Jana w Warszawie.

Z okazji 35 rocznicy zamieszkania w mieście wydał w 1899 roku książkę “Łowicz. Wiadomości historyczne z dodaniem innych szczegółów”.

Koniec XIX i początek XX w. stanowił czas wzmożonej aktywności Tarczyńskiego na niwie społecznej. Ciesząc się już wtedy ogromnym szacun­kiem łowiczan, był zapraszany do różnych komitetów organizacyjnych, wystaw, spotkań i prelekcji a także bardzo waż­nych dla miasta stowarzyszeń. Niejedno­krotnie sam był inicjatorem powstania owych instytucji, pełniąc później różne funkcje w ich zarządach lub radach. Spośród nich warto wymienić: Towarzystwo Pożyczkowo-Oszczędnościowe (1899), Towarzystwo Wzajemnego Kredytu (1901), Towarzystwo Pomocy dla Bied­nych” (1902), Koło Towarzystwa Śpiewa­czego “Lutnia” (1903), Stowarzyszenie Robotników Chrześcijan (1905), Koło Polskiej Macierzy Szkolnej (1905), Oddział Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego (1908) i in. Najwięcej pasji i zaangażowania wykazał jednak Tarczyński jako zbieracz i kolekcjoner, zwłaszcza lovicianów