Karol Rybacki

Karol Rybacki 1859 – 1935

Literat, księgarz, nakładca, drukarz.

Aktywnie uczestniczył w życiu społecz­nym miasta, angażując się w działalność Resursy Rzemieślniczej, Towarzystwa Śpiewaczego “Lutnia” i Ochotniczej Straży Ogniowej. W 1917 r. był burmistrzem Ło­wicza. a w latach 1923 – 27 członkiem Rady Miejskiej.

Karol Rybacki otworzył nowy roz­dział w historii drukarstwa łowickiego, przerwanej przez zaborcę po powstaniu listopadowym,. Założona w 1882 roku drukarnia, w1897 roku została wyposażo­na w nowoczesną maszynę sprowadzoną z Niemiec. Tłoczono na niej druki urzędowe i akcydensowe, różne broszury i książki.

W latach 1911-1914 także pismo “Łowiczanin”. Pismo było przedsięwzięciem, które przysporzyło właścicielowi najwięcej sławy i uznania, zwłaszcza, że Rybacki był nie tylko jego właścicielem i wydawcą, ale również redaktorem i autorem wielu tekstów. Po zajęciu Łowicza przez wojska niemieckie Karol Rybacki został areszto­wany za opublikowany w “Łowiczaninie” odważny artykuł “Z dymem pożarów”, w którym wskazywał na zniszczenie mienia i grabieże jakich dopuszczali się okupanci. W 1916 r. po powrocie z niewoli wznowił działalność drukarni i księgarni, ale nie otrzymał zgody na wydawanie pisma. W

1918   r. przejął od Wiktora Pstruszeńskiego “Gazetę Łowicką”, której po wydarze­niach 11 listopada zmienił tytuł na “Łowiczanin”. Opublikował własne wspomnienia “Notatki jeńca z Danholmu i zamku Celle”, wydawał poezje, podręczniki szkolne, przewodniki, jednodniówki. U Rybackiego składane i drukowane były także inne ło­wickie tytuły prasowe: “Gazeta Samorzą­dowa”, “Życie Gromadzkie”, “Odrodzenie Pracy”, “Brzask”.

Wydawnictwa i społeczna działal­ność Karola Rybackiego mają nieprzemija­jące znaczenie dla Łowicza i jego historii. Są wysokiej rangi edytorskiej świadectwem dziejów miasta i jego życia umysłowego